یادداشت 38
شنبه, ۱۶ فروردين ۱۳۹۳، ۰۸:۲۲ ق.ظ
بایگانی
- مهر ۱۳۹۳ (۳)
- شهریور ۱۳۹۳ (۲)
- مرداد ۱۳۹۳ (۲)
- تیر ۱۳۹۳ (۱۵)
- خرداد ۱۳۹۳ (۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۱۳)
- فروردين ۱۳۹۳ (۱۸)
- اسفند ۱۳۹۲ (۳۵)
- بهمن ۱۳۹۲ (۱)
آخرین مطالب
-
۹۳/۰۷/۰۸یادداشت 87
-
۹۳/۰۷/۰۴یادداشت 86
-
۹۳/۰۷/۰۱یادداشت 85
-
۹۳/۰۶/۰۴یادداشت 84
-
۹۳/۰۶/۰۲یادداشت 83
-
۹۳/۰۵/۲۴یادداشت 82
-
۹۳/۰۵/۰۲یادداشت 81
-
۹۳/۰۴/۲۷یادداشت 80
-
۹۳/۰۴/۲۶یادداشت 79
-
۹۳/۰۴/۲۶یادداشت 78
یک نفر می پرسد...چرا شیشه شکست؟
مادر می گوید...شاید این رفع بلاست.
یک نفر زمزمه کرد...باد سرد وحشی مثل یک کودک شیطان آمد.شیشه ی پنجره را زود شکست.
کاش امشب که دلم مثل آن شیشه ی مغرور شکست، عابری خنده کنان می آمد...
تکه ای از آن را برمی داشت مرهمی بر دل تنگم می شد...
اما امشب دیدم...
هیچ کس هیچ نگفت غصه ام را نشنید...
از خودم می پرسم آیا ارزش قلب من از شیشه ی پنجره هم کمتر است؟
دل من سخت شکست اما، هیچ کس هیچ نگفت و نپرسید چرا....